محمد زالی مدیر تحقیقات یک شرکت دانش بنیان فرآوری مواد معدنی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه در فرآوری روی، معضلاتی وجود دارد که می‌تواند محیط زیست را به خطر بیاندازد، گفت: در این فرآوری، ناخالصی‌های فلزی همچون نیکل، کادمیوم، کبالت و … به وجود می‌آید که به عنوان پسماند وارد آب‌های زیرزمینی شده و این می‌تواند آب مناطق اطراف را تحت تأثیر قرار دهد.
وی گفت: به این صورت میزان فلزات آب منطقه افزایش می‌یابد و استانداردهای آبی را از بین می‌برد.
این فعال دانش بنیان افزود: از این رو موفق به طراحی و ساخت کارخانه یا سیستمی تحت عنوان فیلتر کیک شدیم که فلزات سنگین فراوری در صنعت روی را جداسازی می‌کند.
زالی خاطر نشان کرد: با استفاده از این روش می‌توانیم خاک اطراف معدن روی را فراوری کنیم و با جداسازی فلزات، ارزش افزوده در این صنعت ایجاد کنیم.
وی با بیان اینکه دانش فنی این روش را بدست آوردیم، گفت: در این فیلترکیک، غلظتی از فلز روی، کادمیوم و نیکل بدست می‌آید و شمش‌های فلزی استحصال می‌شوند؛ همچنین از نیکل، ترکیبات نیکل بدست می‌آید.
زالی ادامه داد: بدین واسطه این فلزات وارد ابهای زیرزمینی نمی‌شود ضمن اینکه چنین فلزاتی بازار مخصوص به خود را دارند و تا همیشه تقاضا برای این نوع فلزات وجود دارد.
وی با اشاره به صنایعی که از این فلزات می‌تواند بهره ببرند، گفت: برای ساخت محصولات فلزی، باتری سازی، صنعت رنگدانه، آلیاژسازی و..می‌توانند خریدار این فلزات باشند و در تولید محصولات دیگر از انها استفاده کنند.
وی با بیان اینکه این فیلترکیک، تاکنون در زنجان که معدن روی دارد مورد استفاده قرار گرفته، گفت: در واقع این فیلترکیک یک کارخانه شیمیایی است که فرایند استحصال را انجام می‌دهد.
وی با بیان اینکه درحال حاضر، واحدهایی هستند که به صورت غیر اصولی، چنین روشی را به کار می‌برند، گفت: البته که سازمان محیط زیست با چنین روش‌های مقابله می‌کند از این رو استفاده از روشی که در این شرکت به کار گرفته ایم می‌تواند به عنوان روش سبز دوستدار محیط زیست، مورد بهره برداری قرار بگیرد.
وی گفت: البته که ضرورت این موضوع جدا از سمی بودن برخی فلزات و آلودگی‌های زیست محیطی می‌تواند ارزش اقتصادی داشته باشد و از فلزاتی که هیچ وقت در فراوری روی، به کار گرفته نمی‌شود درامدزایی کرد.
نظر شما